Om het verhaal van mijn vader en mijn familie in een Antwerps dorpje tijdens de oorlog te kunnen schrijven, moest ik veel meer over de oorlog te weten komen. Ik begon te lezen, bezocht Breendonk en het Felixarchief in Antwerpen, maar ik vond weinig aanknopingspunten. Ik stootte wel op een bijzonder tragisch verhaal, dat van Elise. Dat verhaal ben ik nu aan het schrijven.
Het is moeilijk om dit verhaal in een hokje onder te brengen, laat ons het dan maar op verhalende historische non-fictie houden. Eerst wilde ik een roman schrijven. Door de ontbrekende stukken in haar leven te verzinnen, ontstonden de vragen spontaan en kon ik in de archieven verder naar oplossingen zoeken. Die oplossingen blijken meestal veel onwaarschijnlijker te zijn dan ik had kunnen verzinnen. De feiten zijn zoals ze zijn. Erger dan je je kunt voorstellen.
Zowel het verhaal als de zoektocht zijn spannend, waardoor ik heel gelukkig ben dat ik de tijd heb gevonden om dit te kunnen uitschrijven.